Słowiańskim odpowiednikiem określenia "wampir" jest "strzyga". Przychylne ludziom, choć czasem złośliwe były Krośnięta (krasnoludki). W pobliżu checzy rybackich pojawiał się Grzenia, w lesie natomiast można było napotkać Borową Ciotkę i Borowca, a wśród usypisk kamieni i samotnych kurhanów Mogilnika. Demonem o postaci, starej, brzydkiej baby roznoszącej po wioskach zarazę była Mornica. Figlarny Rokitnik zwodził ludzi po bezdrożach. Nieprzychylne ludziom były duchy wodne: Rusałki, Topielice, Utopcy i Wodnicy, a także czarownice i diabły oraz tzw. Wieszczy - odmiana upiora, który wracał w rodzinne progi przynosząc śmierć i zniszczenie. Najbardziej znanymi na Kaszubach diabłami są Purtek i Smętek. Pamiątkami po działaniach diabłów są spotykane na Kaszubach tak zwane diabelskie kamienie, chronione dziś jako pomniki przyrody głazy narzutowe. Jednym z najdawniejszych stworzeń, stanowiących dziś symbol Kaszub i Pomorza jest Gryf - z orlą głową, dziobem, skrzydłami i szponami oraz lwimi łapami, tułowiem i ogonem. Podobnie dawnymi, nawiązującymi do mitologii greckiej były olbrzymy zwane stolemami.