Bursztyny pochodzące z różnych obszarów mają inny skład chemiczny, a co za tym idzie i właściwości fizyczne, co jest istotne zwłaszcza z punktu widzenia zastosowań jubilerskich, gdyż wpływa na podatność na polerowanie, kruchość oraz przezroczystość. Najlepszy pod tym względem jest bursztyn bałtycki, który powstawał prawdopodobnie z żywicy drzew szpilkowych rosnących w Szwecji i Finlandii około 37-42 milionów lat temu.

Bursztyn bałtycki, zwany też sukcynitem, odznacza się zawartością kwasu bursztynowego od 3 do 8 %, co czyni go mało kruchym oraz intensywnie błyszczącym po wypolerowaniu, dzięki czemu jest najbardziej ceniony wśród jubilerów. Został przetransportowany przez wody polodowcowe z terenów Skandynawii i obecnego Bałtyku i osadzony w delcie rzeki - tam gdzie dziś znajduje się Zatoka Gdańska. To właśnie w tych okolicach znajdują się największe złoża bursztynu. Pojawia się najczęściej po sztormach.

Złoża bursztynu w rejonie Bałtyku można znaleźć na wybrzeżu od Estonii aż po Danię (gdzie znane są też starsze bursztyny z początku eocenu - 50 mln lat), a nawet w Wielkiej Brytanii. Występuje on też w osadach polodowcowych na terenie całej Polski pozakarpackiej.

##wstaw_linki_2##linki2##