Kaprzy rekrutowali się z portów nadbałtyckich, byli to głównie Niemcy, Polacy i Duńczycy. W początkach XVII wieku, do czasu budowy floty królewskiej, stanowili oni jedyną siłę morską Rzeczpospolitej. Głównym ich zadaniem było osłabienie ekonomiczne przeciwników mocodawcy. Działając jako "straż morska" Korony, mieli za zadanie osłaniać wybrzeże polskie i porty, zajmować i niszczyć statki nieprzyjacielskie. Jednak chronieni patentami królewskimi Kaprzy byli jednocześnie korsarzami. Zobowiązani byli oddawać królowi jedynie 10 % zdobyczy, pozostałość była ich zyskiem. Często przekraczali swoje uprawnienia. Byli elitą i postrachem żeglarzy na Bałtyku i Morzu Północnym. Największą bazą wypadową floty kaperskiej był Puck, który przez wiele lat pozostawał ich niezdobytą stolicą, portem, stocznią i skarbcem. Ostatecznie kaperstwo zostało zakazane w 1856 r. na mocy traktatu paryskiego.
- ##wstaw_linki_2##linki2##