Pomimo że bursztyn nie był przedmiotem codziennego użytku, należał do najstarszych towarów, jakimi handlowali ludzie. Był nie tylko ozdobą, ale i amuletem. Jantar wymieniano na różne inne potrzebne przedmioty czy materiały. Handlowanie było jednak niebezpieczne ze względu na to, że w każdej chwili kupcy narażali się na utratę majątku lub życia.
Sława jantaru jako "złota Północy" rozchodziła się za pośrednictwem kupców. Pierwsi kupcy feniccy przez Atlantyk i Morze Śródziemne docierali do wybrzeży Jutlandii. Tam kupowali bursztyn. Podobnie wędrowali Grecy, Rzymianie i Arabowie w celu pozyskania jantaru. Drogi ich prowadziły przez ziemie polskie. Bursztyn transportowano znad Bałtyku do krajów południowej Europy, a także na Bliski Wschód i do Egiptu. Badano też grobowiec Majów sprzed kilkuset lat. Znaleziono w nim wisiorek z bursztynu, który pochodził z Europy /rejon Bałtyku lub Morza Północnego/. To doskonały dowód na istnienie kontaktów między Europą a Ameryką na długo przed wyprawą Kolumba.
Jako kamień półszlachetny zajął w zdobnictwie bardzo ważne miejsce. Jego zaletami zachwycano się wielokrotnie. Różnorodne barwy, piękne kształty, unikalne wzory, jasność połysku- to ogromne zalety tego tworzywa. Artysta bursztyniarz piękno tego kamienia ujrzy w każdej niemal bryłce. A co więcej potrafi to wyeksponować w gotowym wyrobie.
Wróć
- ##wstaw_linki_2##linki2##